Voorruiten zijn al sinds 1904 onder ons, maar bestonden destijds uit slechts twee naast elkaar gezette vensterruiten. Pas in de jaren 30 begonnen autofabrikanten gelaagd glas te maken door een dunne laag polyvinylbutyral (PVB) aan te brengen tussen twee lagen glas. Het principe van het aanbrengen van een coating op/tussen glaslagen is per ongeluk uitgevonden door de Franse kunstenaar en chemicus Edouard Benedictus. Hij liet zijn met cellulose beklede beker vallen en was verrast dat het gebroken glas zijn vorm had behouden.
Sinds de jaren '30 gebruiken autofabrikanten voor zij- en achterruiten glas dat door thermische behandeling is gehard. Dit glas is gemakkelijk te verbrijzelen of te breken voor het geval de auto onder water komt te staan of een kind uit de auto moet worden gered. Tegenwoordig wordt het risico dat men uit een auto wordt geworpen als groter beschouwd en wordt gelaagd glas steeds vaker voor alle autoramen gebruikt.
Een belangrijke doorbraak in de productie van hoogwaardig vlakglas vond plaats tussen 1953 en 1957 met de uitvinding van het floatglasproces. Bij deze revolutionaire methode wordt gesmolten glas boven een bad van gesmolten tin gehouden, waardoor de noodzaak om plaatgas te slijpen en te polijsten (wat erg duur is) wordt vermeden.
Wist u dat autoruiten tegenwoordig een steeds grotere rol spelen in de veiligheid en structurele stijfheid (tot wel 60 %!) van een auto?
De komst van het superslimme glas ... dankzij AGC
In deze tijden van steeds energiezuinigere auto's is het belangrijk om bij de huidige extremere buitentemperaturen de temperatuur in de auto aangenaam te houden. AGC heeft zijn brede ervaring met coatings benut om dit probleem op te lossen. Het Technovation Center ontwikkelde een warmteregelende voorruit met een multifunctionele drievoudige zilveren coating. Deze voorruit laat het licht binnen maar reflecteert de infrarode zonnestralen (en houdt dus de warmte buiten). En dankzij zijn geleidende eigenschappen kan de coating het volledige oppervlak van het glas in slechts enkele minuten verwarmen zonder zichtbare draden.